کودکی کوزه‌ای شکست و گریست که مرا پای خانه رفتن نیست
چه کنم ، اوستاد اگر پرسد کوزه? آب ازوست، از من نیست
زین شکسته شدن، دلم بشکست کار ایام ، جز شکستن نیست
چه کنم ، گر طلب کند تاوان خجلت و شرم، کم ز مردن نیست
**********************************
محتسب، مستی به ره دید و گریبانش گرفت مست گفت ای دوست، این پیراهن است، افسار نیست
گفت: مستی، زان سبب افتان و خیزان میروی گفت : جرم راه رفتن نیست ، ره هموار نیست
گفت: میباید تو را تا خانه? قاضی برم گفت : رو صبح آی ، قاضی نیمه شب بیدار نیست
گفت: نزدیک است والی را سرای، آنجا شویم گفت : والی از کجا در خانه? خمار نیست
گفت: تا داروغه را گوئیم ، در مسجد بخواب گفت : مسجد خوابگاه مردم بدکار نیست
گفت: دیناری بده پنهان و خود را وارهان گفت : کار شرع ، کار درهم و دینار نیست
گفت: از بهر غرامت ، جامه‌ات بیرون کنم گفت : پوسیدست ، جز نقشی ز پود و تار نیست
گفت: آگه نیستی کز سر در افتادت کلاه گفت : در سر عقل باید ، بی کلاهی عار نیست
گفت: می بسیار خوردی، زان چنین بیخود شدی گفت : ای بیهوده‌گو ، حرف کم و بسیار نیست
گفت: باید حد زند هشیار مردم ، مست را گفت : هشیاری بیار ، اینجا کسی هشیار نیست
کلمات کلیدی:
